Van Korea terug naar USA

Terug in Korea sinds donderdagnamiddag... Heb sindsdien eigenlijk geen mensen meer gezien, buiten LJ natuurlijk :)... Heb heel de ervaring van mijn 3 maanden in Korea laten bezinken, eigenlijk is dit proces nog steeds bezig...
3 maanden Korea hebben mij goed gedaan, mijzelf leren ontdekken opnieuw en mijn eigen grenzen leren verleggen. Soms tot mijn eigen verbazing toe. Ik hoop die goede spirit hier te kunnen blijven houden, aangezien ik weer een rustige periode tegemoet ga, zonder 'fysiek' contact met mensen, met vrienden...
Heb ontdekt, dat ik eigenlijk een heel sociaal persoon ben. Eigenlijk is dit niet echt een ontdekking, ik wist dit allang, maar eigenlijk was dit toch wel de belangrijkste struggle voor mij hier in de USA. Dat ik redelijk geïsoleerd leefde, bij gebrek aan een dagelijks leven, zoals iedere dag les volgen, een dagelijkse routine waarin mensen voorkomen. In plaats daarvan was ik blij dat ik een tot twee keer per week 3 uur avondles had en nog enkele rare mensen op de tram tegenkwam, vaak ex-gedetineerden, hahaha...

Hmmm... ik ga het nu proberen anders aan te pakken hier. Ben al goed begonnen. Donderdagnamiddag nadat we terug zijn gekeerd, direct een duik gepakt in het zwembad van ons complex en in jacuzzi gezeten... en gisteren gaan inline-skaten, fietsen en in de avond nog eens gaan zwemmen. Ik moet gewoon bezig blijven. Want ik wil niemand missen...

Gisteren een aantal dierbare vrienden uit België gesproken... De basis van mijn bestaan in België. De reden waarom ik gelukkig was in België, samen met mijn dierbare familie. Zelfs al zien we elkaar niet zo vaak meer, de band is er nog steeds, omwille van de jaren die we samen hebben doorgemaakt, omwille van de veranderingen die we hebben doorgemaakt, samen... Vrienden voor het leven. Geen twijfel meer mogelijk. Ik mis ze. Maar ze zijn er.

En nu, de nieuwe vriendschappen dan? Gisteren heb ik een Koreaanse vriend in Seoul opgebeld, omdat ik nog niets van me had laten horen sinds ik terug was... Een unieke persoon uit duizend. De connectie was er. De band was er, want ik was toch bang, dat het allemaal 'shallow' was geweest. Integendeel. Toch beetje traantjes aan het einde van het gesprek, dat ik hem ging missen, alsook de andere mensen die ik daar heb ontmoet in Seoul. LJ heeft me maar getroost... hij weet hoe ik ben. Volgens LJ zou hij perfect in ons 'bende' van vrienden uit België passen, beetje excentriek bij momenten en heel.. ja... heel open en spontaan en impulsief... Absoluut niet-Koreaans. Sang-yul is zijn naam. Uniek. En zo nog een paar van deze....

Ondertussen proberen contact te blijven houden met een paar Japanse vriendinnen en een of twee uitwisselingsstudenten uit Europa...

Ja, het is tijd, om afscheid te nemen, los te laten en te geloven dat mensen op hun weg af en toe aan elkaar blijven denken, de blije momenten die ze samen gedeeld hebben. Vriendschap kan er maar zijn, als je op die manier in elkaar gelooft, niet? Anders lijkt alles zo maar te vervliegen in het niets....

't Zit erop ... of toch bijna

Het werkjaar FY08 zit erop. Het was een woelig jaar geweest. In het midst van de economische crisis, slaagt ons bedrijfje er dan toch nog in om winst te boeken. Afgelopen vrijdag heeft onze CEO de fiscale resultaten van het laatste quartaal bekend gemaakt tijdens een Steve Jobs-achtige show in het amphiteater in het park. De beurs heeft goed gereageerd en de stocks zijn omhooggeschoten. Meteen even reclame maken voor de waaghalzen onder jullie, dit is de ticker NSM, volledig onder eigen risico! Maar het blijft oppassen voor de toekomst. Als het tijd keert, kan je bij wijze van spreken van de ene dag of de andere op straat belanden. En werknemers met een tijdelijke werkvisum zijn een makkelijk slachtoffer...

Nog een weekje werken en dan eindelijk VAKANTIE. Niet voor heel lang, want de verlofdagen hier worden heel zuur verdiend, a ratio van ongeveer een dag verlof per maand, da's ongeveer een derde van het verlof dat ik in Belgie had. Enfin, negen maanden in dit land is effie genoeg geweest. En alhoewel het weer hier de laatste tijd geweldig is ('t heeft hier niet meer geregend sinds LT vertrokken is en mijn armen en gezicht zien er als chocolat uit), heb ik de behoefte aan wat meer diepgang en cultuur. Een reisje naar Belgie zal pas voor het eind van't jaar zijn, deze keer vlieg ik naar Korea.

Meteen ook het einde van de tien weken dat ik en LT gescheiden zijn. De tijd is voorbijgevlogen. Het is een aparte ervaring geweest. Het heeft ons beide goed gedaan om tijd voor zichzelf te hebben. En via Skype zijn we altijd verbonden. Maar we voelen dat het tijd is om terug samen te zijn. Het apartementje is opgeruimd en gekuisd. Mijn handen stinken nog naar de javel. De wattekes stof zijn verdwenen.