't Zijn harde tijden

Dit landje zakt verder weg in de put. Banken gaan over kop. De mensen maken zich zorgen over de veiligheid van hun spaargeld. De pensioenfondsen zijn gekeldert en dat is een ramp want men moet hier zelf voor de oude dag zorgen en als je dan de jarenlang opgespaarde centjes op een paar dagen tijd ziet wegsmelten dan heb je reden om je zorgen te maken. En ik word langzamerhand mottig bij het volgen van de op-en-neer bewegingen van de beurskoers. Nog erger dan de Sirocco in Bobbejaanland.

De handelaars klagen over kalme dagen in hun winkels. Wagens geraken niet meer verkocht. De consumptiemolen draait niet meer goed. Dat heeft dan weer gevolgen voor de arbeidsmarkt. Dagelijks hoor je berichten over bedrijven die hun personeel in grote getale het roze formuliertje aanbieden. En van alle sectoren doet de technologiesector het slechts. En van alle technologiesectoren beuren de semiconductors het slechts. Slik... Oproep aan alle lezers om massaal gsms te blijven kopen ...

In het midst van deze woelige tijden wordt er bovendien een nieuwe president gekozen. De campagne duurt nu al een jaar en het wordt tijd dat ze er een einde aan maken. Als niet-burger heb ik uiteraard geen vinger in de pap te brokken over wie de volgende man in the White House wordt maar volgens de opiniepeilingen zou die man wel eens zwart kunnen zijn. Het valt echter nog te zien of de Amerikanen wel echt klaar zijn voor hun eerste black president. In ieder geval zal die man voor een enorme uitdaging staan. Niet enkel om het economische tij te doen keren maar bovendien de energiecrisis te bedwingen en de competiviteit van de US and A in de wereld te verbeteren.

Maar voor de rest gaat het leventje hier in de SF Bay Area zijn gewone gang.

Zoals de meesten onder jullie al wel weten is LT momenteel weer voor drie maanden in Seoul. Vanwege praktische redenen eigenlijk waar ik even niet verder op inga maar ook om de kennis van de taal verder uit te bouwen. Het is ongelofelijk hoe snel een vreemde taal beheerst kan worden als je erin ondergedompelt wordt. Langs de andere kant hoop ik niet dat mijn Engels teveel geAmerikanizeerd is.

Dus is het weer een klein beetje eenzamer hier. Maar niet getreurd want eind van het jaar vlieg in terug naar Belgie. Genoeg vakantie gespaard, hehe. Het eerste wat ik ga doen is waarschijnlijk bij de fritkot achter de hoek ne grote met stoofvleessaus gaan halen :) En LT vliegt ook terug eind van het jaar. Het wordt trouwens oppassen als LT terug in Belgie is want:

Gehaald op 9/11 nog wel. En eigenlijk niet helemaal goed voorbereid. Bovendien de nacht ervoor niet al teveel geslapen want tot vroeg in de ochtend zitten babbelen met de jongens. Vlak voor de behind-the-wheel driving test een dubbele shot espresso genomen om de ogen op te houden. Met als gevolg shaky hands... En toch gehaald! Nou, rijden in Amerika is niet zo moeilijk en hier werken de examencentra tenminste niet met een quota van zoveel percent moeten er vandaag gejost worden. Enfin, de dag daarna heeft het voorzichtige defensieve rijstijl die leermeester LJ heeft aangeleerd reeds plaatsgemaakt voor het meer assertievere out-of-my-way rijstijl. Vroem!