Wauw! Het is al 18u in avond, net wakker en 'klop klop' Li Jen aan de deur want hij is net terug van het werk... Heb mijzelf net een smoothie gemaakt om mijn energiepeil een boost te geven. Mijn hoofd bevindt zich nog een beetje in een waas, deels door de jetlag, deels door mijn onafgebroken slaap van 16u lang. Onafgebroken is misschien veel gezegd, ik ben meerdere malen in een schok wakker geworden om naar de klok te kijken : rond 11u, 15u en 17u, maar mijn kop plofte telkens weer in dat zalige kussen van mij om verder in dromenland te vertoeven =). De laatste twee weken in België sliep ik nooit meer dan 5 a 6u per nacht, zeker doenbaar hoor, omdat ik altijd rond 3 a 4u in de nacht belde als Li Jen net terug van het werk was. En in de ochtend altijd rond 9 a 10u op omdat ik veel op het programma had staan. Mijn terugkeer in België heeft me enorm deugd gedaan. Onze familie, onze vrienden. Zoveel gesprekken gevoerd en dingen gezegd geweest die nog steeds bij mij blijven hangen. Dingen die mijn visie over hier in the USA hebben veranderd of een andere wending hebben gegeven. Het besef van hoeveel geluk we hebben, mensen te mogen kennen als jullie. Afstand maakt uiteindelijk toch niet zoveel in vriendschap. Al zie je elkaar fysisch niet meer, je draagt elkaar in het hart.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment