Slijmballen

Mijn werk gaat goed hier. Werken in de US is toch net iets anders dan in Belgie. Er wordt veel belang gehecht aan resultaatgerichtheid. Er wordt zelden een blad voor de mond gehouden en men is ook geen bal geinteresseerd in excuses, enkel in 'getting the job done'. Wat erg opvalt, is dat mensen op het werk enorm hun best doen om in de schijnwerpers te staan. Nu zal het niemand echt verbazen als ik vertel dat de gemiddelde Amerikaan nogal extravert is, maar een aantal dingen vallen echt wel hard op.

Roepen
Er wordt af en toe stevig in de office geroepen. Waarom? Om duidelijk te laten merken dat je aan het werken bent en dat het werk dat je doet o zo belangrijk is. Er wordt overigens niet enkel luidop gepraat over werk maar ook prive zaken. Persoonlijk ben ik eerder gesteld op mijn privacy als ik bijvoorbeeld een telefoongesprek maak, maar mijn buren hechten daar niet al te veel aan. Totaal ongewild ben ik op de hoogte van hun prive leven en hun American Express credit card number.

Slijmballen
Jep, er wordt hier stevig geslijmt bij de bazen. Van tijd tot tijd een gesprek met je baas kan nooit kwaad, maar om goed te scoren, zeker wanneer de jaarlijkse evaluatie nadert, kan je maar beter extra je best doen om een goed figuurtje te slaan bij je baas. En welke methode is beter dan good old fashion hielenlikken? Bij voorkeur niet enkel die van je baas, maar ook die van de baas van je baas.

De hardwerkende Aziaat die stilletjes zwoegt in zijn cublicle? Overtime werken terwijl iedereen al naar huis is om de held uit te hangen? Forget it! It's all about visability. Less is more, maar tijdens de werkuren wel duidelijk laten merken dat je goed bezig bent. Een meevaller is wel dat tegen een uur of zes de meeste collegas al naar huis zijn, dus niet zoals in Japan of Korea waar eerder 9-to-9 gewerkt wordt.

Dus hier en daar toch een aantal dingen in de werkcultuur waar ik me aan ga moeten aanpassen alhoewel de inhoud van de job in se niet zo veel verschilt van mijn vorige job op IMEC (it's about chips and wafers). IMEC wordt hier trouwens uitgesproken als iMac.


Apple draait hier enorm goed. Waar in Belgie en Nederland vooral liefhebbers rondlopen met een MacBook, loopt hier de helft van de mensen met zo'n bakje rond. Nja, Apple is dan ook een meester in het marketen van hun producten, hun design is cool en trendy en tegenwoordig zeer affordable, zeker in termen van dollars. Maar toch nog altijd lichtjes overgeprijst. My two cents :)

Food!

Ik kook nog altijd mijn eigen potje. Je zou haast denken dat het de moeite niet is om nu voor een persoon te koken. Vind ik helemaal niet erg, 'k deed dit ook al tijdens mijn studententijd en you know, koken is een van mijn passies. De wekelijkse inkoopjes doe ik bij Trader Joe's. Als je rondloopt in de winkel, heb je eerder de indruk dat je in een omhooggevallen Aldi rondloopt, meer ze hebben een degelijk keuze aan verse ingredienten. Ook veel organic food trouwens, niet te duur en qua size redelijk.

Maar waar we het gelukkigst mee zijn is...Korean food! Deze week is Sam, een oude bekende uit Belgie, overgevlogen naar de Bay Area. Aangezien hij ook gek is op Korean food, hebben we ons verlekkerd met een seafood casserole (haemul jeongol) in een van de betere tenten hier in de buurt.


Spicy wel, zoals de meeste Koreaanse schotels, en die nacht zou ik zwetend rondrollen in bed...