Terug in België

Fijn om even terug in België te zijn. Vrijdagochtend om 6.30u geland in Zaventem na een vermoeiende vlucht met overstap in Washington. Het is eigenlijk de eerste keer dat ik alleen vloog en eigenlijk is alleen vliegen toch niet zo plezant als ik dacht. Zelfs de vliegtuigmaaltijden konden mij niet echt troosten, hoewel ik daar tot nog toe elke keer met veel plezier naar uitkijk. In mijn laatste vlucht zat ik tussen twee mensen in, wat een beetje lastig was als je naar het toilet moest. Bovendien zat ik naast een vrouwtje uit Wallonië van 77 jaar, die net een 3 tal maanden in Florida heeft vertoefd bij een 'oude' vriend van haar. Zij had een beetje last van vermoeide benen in het vliegtuig, vandaar dat ze aan het gangpad zat. Ik durfde haar vaak niet wakker te maken om naar toilet te gaan, met als gevolg ferme maagklachten. Voortaan probeer ik ALTIJD een stoel aan het gangpad boeken.
Toegekomen in België, ben ik eigenlijk maar om middernacht gaan slapen en had ik een goei 48u niet echt geslapen. Omdat ik zo moe was, was jetlag eigenlijk niet zo een probleem voor mij. Dus meteen aangepast aan Belgische tijd :).
Ondertussen is het nu al woensdag. Ik heb besloten om deze voormiddag gewoon thuis te blijven. Heb net mijn tekst voor mijn kwartaalpresentatie voor Koreaanse les gemaakt en opgestuurd. Mijn leerkracht heeft mij gevraagd om de presentatie op film op te nemen en door te sturen tegen deze zaterdag, zodat ze mij op school op die manier kunnen evalueren. Ik weet nog niet waar en hoe ik het ga opnemen, maar dat zien we tegen dan wel.
Mijn moeder heeft net met mijn grootouders in Hong Kong gebeld. Ze heeft mij laten praten met oma en opa. Ik was een beetje schuchter omdat mijn grootouders 'Hakka' spreken - een soort Chinees dialect die ik in jaren niet meer heb gesproken. Ik spreek tegenwoordig Cantonees met mijn moeder, maar tot mijn 9 jaar was dat altijd in het Hakka geweest. Maar blijkbaar blijft dit nog in je gebakken zitten, de eerste taal die je ooit hebt leren spreken als kind. Best wel grappig. Het was fijn met mijn grootouders te spreken. Ik heb een hele schattige oma. Mijn moeder begint meer en meer op haar te lijken. Laatste keer dat ik in Hong Kong was met Li Jen, kocht ze elke dag warme gestoomde broodjes voor ons als ontbijt... Zo lief :). Tegenwoordig kost bellen naar het buitenland met telefoonkaart of pc niet meer zoveel als vroeger en zijn de afstanden tussen mensen 'kleiner' geworden. Blij dat tegenwoordig MSN en webcam en Skype bestaan, anders had ik me echt eenzaam gevoeld in de USA.
De laatste dagen heb ik geen dag stilgezeten en ik moet zeggen ik enorm van mijn terugkeer geniet. Ik barst van de positieve energie door iedereen terug te zien. Het doet goed om terug te zijn, zelfs kon ik genieten van het Belgische storm- en regenweer op de Antwerpse Meir waar mijn paraplu gesneuveld is geraakt. Het is fijn om terug onder bekenden te zijn, fijn om de 'Vlaamse' taal te horen, fijn om terug contact te hebben, fijn om terug te weten waar je 'thuis' was. Fijn om terug te praten met mensen, fijn om terug te lachen, fijn om terug de familiebanden en vriendschappen te voelen. Ik voel me echt gezegend. Ons vertrek toendertijd in september was heel hectisch en intens, omdat we tot op het laatste ogenblik nog dingen moesten verhuizen. Ik denk dat ik deze keer gewoon rustig terug richting USA kan vertrekken, met een geruster hart en deze keer zonder teveel heimwee. Want daar zit ook de andere helft van mijn 'thuis' :).