Alle gekheid op een stokje, het nieuwe jaar is aan zijn tweede dag bezig en eigenlijk ben ik redelijk blij dat ik terug ben in een 'home sweet home' omgeving. Nooit gedacht dat ik Mountain View 'home sweet home' ging noemen, aangezien ik vaak met mijn gedachten elders zit, maar denk dat het eerder het gevoel van 'cocooning' is dat ik wel leuk vind na een tijdje hier op ons appartement. Aan het genieten van mijn eerste 'Celestial Seasonings' thee van het jaar, mijn favoriete merk van thee.... In België kocht ik dit merk altijd in de Essenza. Heb quasi alle smaken al eens geproefd (ja, ik heb iets met thee en smaken en tapioca bubbles) en hier in de US vind je de thee in praktisch in elk warenhuis en 'drug store' (>< 'koffiehuis' op zijn NL maar = 'drogisterij annex apotheek').
Zoveel indrukken en gedachten van het voorbije verlof te verwerken en jullie te vertellen, maar ik zal maar gewoon beginnen bij het begin. Eigenlijk hadden we geen idee wat we gingen doen met het verlof, want we hadden ook geen auto. Min of meer in een impuls hebben we besloten om toch maar eens het boekje van 'DMV' te bestuderen - met foto'ke van onze Arnie op de eerste pagina - en de theoretische test voor ons Californisch rijbewijs te gaan halen. Dus de week voor het verlof elke avond met ons tweetjes in onze Ikea 'Klippan' zetel geblokt, maar eigenlijk stellen de verkeersregels in California niet veel voor. Eén van de verkeersregels die ons toch wel is bijgebleven : "Do not shoot firearms on a highway of at traffic signs". LOL :-)))En op vrijdag 21/12/2007, iets na de middag hebben we het allebei dus gehaald, waardoor we tijdelijk mobiel waren met een 'temporary license'. Die avond waren we nog met de bus richting San José gereden.
Onderweg eerst nog even gestopt bij 'Recycle Bookstore', gelijknamige boekenwinkel zoals in Campbell met een kat die daar rondloopt. Nog iets dat Li Jen en ik heel tof vinden hier is de aanwezigheid van een aantal hele grote boekwinkels voor tweedehandse boeken. Dat kan natuurlijk alleen maar als je in een land leeft waar 'massaconsumptie' gans de samenleving beheerst. Gelukkig zijn er ook mensen die bruikbare dingen recycleren, zoals boeken. Niets is zaliger dan rond te strollen in een omgeving van oude boeken - hmmm... de geur van boeken - en verbaasd te staan over de hoeveelheid van op papier opgeslagen kennis...
Heb daar een aantal originele basiswerken (eerste druk !!) van Francis Ching teruggevonden. Voor de niet-architecten onder ons : Francis Ching heeft een aantal boeken geschreven over de fundamenten van vorm en architectuur, waarvan de eerste edities volledig handgeschreven en handgeïllustreerd waren (geen foto's !). In de latere edities is de handgeschreven tekst vervangen door getypte tekst. Een basiswerk van onschatbare waarde voor spotprijs op de kop kunnen tikken :-)).
Het begin van de vakantie kon dus niet meer stuk. Om de goede mood van de dag te vieren, zijn we terechtgekomen in 'The Tandoori Oven', een soort fusion Indisch restaurant met reggae muziek op de achtergrond en bediend door jonge mensen met 'Tahiti-dreads' look :-). Beetje gekke combo he? Eten viel heel goed mee : lekker, hot 'n spicy !
De volgende dag hebben we het rustig aan gedaan. In de ochtend gewebcamd met de familie in België voor de verjaardagen van mijn schoonvader en schoonzus. Zoals altijd was er wel een probleem met de verbinding. Na menigmaal proberen hebben we gewoon met skype naar de vaste telefoon gebeld en eigenlijk iedereen wel aan de lijn gekregen, immer altijd hyper en schattige neefje en nichtje van Li Jen incluis !! Goh, eigenlijk missen we iedereen wel daar, zeker alle kleintjes die we niet meer geregeld zullen zien letterlijk 'opgroeien'...
Zondag 23/12/07 de trein richting San Francisco genomen, aan het station de metro / tram genomen richting Ocean Beach, een strand op enkele minuten rijden van deze metropolitane stad... Het was redelijk frisjes die dag, maar dat belette enkele surfers niet om de uitdaging met de golven aan te gaan, met hun thermopakjes aan. Dit is California inderdaad !
Daarna nog het Golden Gate Park doorgewandeld tot aan Haight Street (Gay Town) en van daaruit de tram gepakt richting Chinatown. Avondeten in Lucky Creation, een klein vegetarisch (boeddhistisch) Chinees restaurant - gewone goeie basic veggie kost met als hoogtepunt een vis gemaakt met TARO yum yum yum, ons laten verleiden door een ijsje voor bijna 4$ per bol en ook nog eens rondgewandeld in een downtown shoppingcentrum om de sfeer tussen de drukke Kerstshoppers op te snuiven.... en dat tot 21h in de avond.Tegen 22h terug naar het station om de trein terug te pakken, maar bleken alle hekken van het station dicht te zijn... Buiten stonden nog een aantal mensen verontwaardigd te wachten, niet wetende dat de laatste trein op zondag blijkbaar om 21h vertrok... Dus stonden we daar, in de kou, zonder vervoer. We hadden nog gedacht met iemand eventueel een taxi te delen die in onze buurt zou wonen, maar uiteindelijk hebben we het maar opgegeven. Een taxi zelf nemen zou te zot zijn, want tot Silicon Valley vragen ze minstens 100$. Li Jen was niet zo happy, maar ik dacht, laten we anders maar gewoon in de stad blijven en een goedkoop hotelleke zoeken :-)). Een beetje onverwachte avontuur is ook wel fun he !! Uiteindelijk rond 23h een hotel gevonden in hartje Chinatown zelf. De man aan de balie lachte wel een beetje zo clandestien, alsof hij kon raden wat er tussen een jong koppel ging gebeuren dat ongepland een hotel binnenloopt, zonder bagage en slaapspullen. Omdat het al zo laat was, bood hij ons een grotere kamer tegen walk-in rate. "Very nice room with big bed", lachte hij tegen ons. HENTAI PERVERT ! Wat dacht hij wel dat we gingen doen he? We gingen gewoon wat tv-kijken en slapen, echt waar... En echt waar. Bovendien zijn we een deftig getrouwd koppel ;-))
Maandag 24/12/07
Nooit gedacht dat we op een maandag zouden wakker worden in een hotel, hartje Chinatown San Francisco. Toch was het zo. Goed uitgerust had Li Jen zich ondertussen neergelegd bij deze onverwachte wending en in de ochtend bij een drogisterij tandenborstel en -pasta gaan kopen en wat minimale verzorgingsproducten, terwijl ik ondertussen de planning maakte voor een extra dagje San Francisco. Hmmm.... de eerste zonnestralen schenen door de houten lamellen van de kamerhoge raamluiken met op de achtergrond het geluid en geroezemoes van een ontwakende Chinatown.
Ons ontbijt gaan halen in de 'Golden Gate Bakery', volgens vele insiders de beste Chinese bakker in San Francisco area. Netjes en geduldig in de rij - die tot buiten doorliep - wachten en een kwartiertje later was het onze beurt : 2 x 'low bho beng', 2 x 'daan dhat', 1 x 'bo lo baau' en 1 x 'gaa ley gok'. En dat allemaal ovenvers, vooral de 'daan dhat'. Hmmmm... DELICIOUS genoten hiervan op de Portmouth Square, een groot plein met Chinese pagode, klein speeltuintje, groen met bankjes waar de oudere generatie Chinezen van San Francisco daar hun dag komen slijten met Chinese schaak, poker of meditatie.
Het was even nostalgie voor mij, een warme nostalgie naar de tijd van mijn wijlen vader. Nu moeten jullie weten dat ik uit een bakkersfamilie kom : mijn grootouders langs vaders kant hadden een bakkerij in Sha Tau Kok, een klein dorpje in Hong Kong tegen de grens met China. In die tijd was dat dus zowat de enige bakkerij in dat dorp. Zowel mijn vader, mijn ooms en tantes hebben daar van kleins af in de bakkerij gewerkt. Maar vooral mijn vader en mijn oudste oom. Zoveel verhalen van mijn vader die ik me nog herinner hoe hij met liefde en passie praatte over de zoete broodjes die daar uit de oven van mijn grootouders kwamen. Zoveel verhalen over hoe hij soms school of een examen moest missen omdat hij terug naar de bakkerij werd geroepen om de deadline van de 'Mooncakes' te halen voor het 'Midherfstfestival'. En hoe mijn moeder uit het dorp Kuk Po (aan de overkant van het water) daar vaak broodjes kwam kopen (en hoe ze mekaar hebben leren kennen).Ja, altijd als ik Chinese broodjes eet, moet ik aan mijn vader denken. Toen ik nog klein was hoe hij in ons restaurant in Merksem - als hij tijd had - terug de beroemde 'low bho beng' van hun bakkerij maakte... en de ovenwarme 'daan dhats'. Het recept van onze familie 'low bho beng' is al jarenlang familie-geheim en wordt van generatie tot generatie doorgegeven. Ik heb het nog altijd niet leren maken, maar mijn moeder is de laatste tijd weer hevig aan het experimenteren met Chinees gebak. Volgens mij is dat haar manier om aan onze vader te denken :-). Volgens mij heb ik ook die 'bakgekte' van hem overgeërfd, alsook de liefde voor zoetigheid, hoewel ik de laatste tijd eigenlijk niet veel desserts en gebak meer maak. Er zijn hier niet genoeg mensen om het allemaal op te eten, aangezien Li Jen niet echt een zoetbek is... Hint, hint...
Dus... na het hartverwarmend ontbijt, Chinatown uitgelopen richting Russian Hill : straten van bijna 45° leiden je tot een van de hoogste punten van San Francisco, waar je een prachtig zicht hebt op de Bay Bridge naar Oakland en Alcatraz. Ons niet vragen hoeveel het zou kosten om hier te wonen, maar het zicht van daaruit was prachtig.
Russian Hill verder afgelopen richting Maritiem Museum aan Fisherman's Wharf waar we een aantal oude schepen hebben bezocht en daarop richting Pier 39 waar we een colonie zeeleeuwen zonnend konden aantreffen. Het was echt wel een grappig zicht, al die diertjes drijvend op hun vlotje, lui, lekker in de late avondzon.
1 comment:
Dat is idd een onverwachte wending maar wel een hele leuke hé!!! Jullie hebben blijkbaar goed genoten;-)
Post a Comment