Wie zoekt, die vindt...

Altijd wel blij als ik weer iets af heb kunnen maken... Mijn opstel voor vanavonds avondles, gaat over een bende Chinese jongens in België die de weg naar elkaars huis vragen. Tussendoor een beetje over de geografie van België gesproken - want mijn leerkracht is een Koreaanse in the USA, die amper van het land 'België' heeft gehoord. Redelijk inhoudsloze opstel, zij het me vooral om de spelling en de grammatica gaat, en dat in het Koreaans. Om dan nog maar te zwijgen over de 'azerty-qwerty'-verwarring die ik voortdurend ondervind door het continue overschakelen tussen een Belgisch-Engels toetsenbord... en om het nog leuker te maken, probeer ik het Koreaans toetsenbord ook onder de knie te krijgen, zodat ik op een slakkentempo (halve dag) nodig heb om 1,5 bladje vol te krijgen. Maar het resultaat is wel bevredigend :-).

Ben benieuwd of het vandaag droog gaat blijven. In de weersvoorspellingen staat 80% kans op neerslag, dus min of meer hoop ik dat ik de wolken te vlug af ben. Li Jen heeft op Wunderground ontdekt dat je via radar de neerslagwolken kan detecteren, zodat hij altijd weet wanneer hij best vertrekt om de regen te slim af te zijn. Momenteel is het heel bewolkt hier in de Bay Area...

Ik vraag me af of ik weer interessante of rare mensen tegen kom vanavond. Heb een dubbelzinnig gevoel over mijn ontmoetingen met die ex-gevangenen van vorige keren : enerzijds is het weer boeiend iemands levensverhaal te horen en geeft het je een ander inzicht op mensen die niet zijn zoals 'ons'; anderzijds wil ik gewoon anoniem in de massa rondlopen zonder opgemerkt of gestoord te worden. En wil ik Li Jen ook niet onnodig ongerust maken. We zullen wel zien.

Aanvankelijk toen we hier aankwamen, dachten we dat we het niet zouden redden zonder auto. Maar alles went na een tijd. Li Jen zal volgende week maandag zijn praktisch rij-examen afleggen en daarna kan ik een beetje met Li Jen oefenen voor mijn examen. We zullen dan telkens voor een weekendje een auto huren. Eigenlijk ben ik nog niet helemaal overtuigd om binnenkort een auto te kopen. Zeker niet, als we het nu redelijk goed redden met het openbaar vervoer en met ons fiets. Zelfs toen we in Kessel-Lo woonden, gebruikten we de auto maar één keer per week om boodschappen te doen en om te pendelen tussen Antwerpen en Leuven om familie te bezoeken (en vrienden ;-)). We fietsten altijd naar het werk : ik werkte in hartje Leuven en Li Jen in Heverlee. Goed te doen dus.

Toen we een paar maanden geleden hier pas toekwamen, hebben we van insiders gehoord dat het openbaar vervoer-netwerk in Silicon Valley niet zo uitgebreid is. Misschien omdat ze het zelf amper gebruiken. Het Viëtnamees meisje van mijn avondles, geeft zelfs toe nog nooit met de trein gereden te hebben. Kan me zoiets echt niet voorstellen. Anderzijds is het ook wel logisch, als alle jongeren vanaf hun 16 jaar al met de wagen mogen rijden. En als je reist met lange-afstandsbussen zoals de 'Greyhound', verklaren ze je voor gek omdat het zogenaamd 'onveilig' is. Hahaha, maar dan heb je nog niet gereisd met het openbaar vervoer in een land als China : de ervaring op een bus krijg je zelfs op een rollercoaster van een pretpark niet ;-)).

Tegenwoordig geraken we op minder dan een half uur tijd tot in San Antonio, waar we onze wekelijkse boodschappen doen. We zijn geëvolueerd van 60 a 45 minuten (eerst tram tot dowtown Mountain View, vervolgens 15 minuten te voet tot El Camino om bus 22 te pakken) naar 35 minuten (eerst tram tot downtown Mountain View en van daar rechtstreeks de bus), tot uiteindelijk een 20 minuten met een rechtstreeks verbinding van bus 32 op 8 minuten stappen van ons appartement. Wie zoekt, die vindt !! En dat is meteen het onderwerp van mijn opstel voor de avondles van morgen....