California... here we come !!

Mountain View, California.

View Larger Map
Hier zit ik nu in ons appartementje, poging tot een eerste blogtekst. Li Jen is momenteel aan het werken en na een prettig en bemoedigend telefoongesprek van een goede vriend uit België, heb ik net terug de moed gevonden om toch iets nuttigs te doen voor vandaag : deze blog uiteindelijk op te starten... Het weer is mooi vandaag (wanneer nu niet in California, he...), in de middag tot 24°C (ik kan nog altijd niet wennen aan de omzetting naar °F), de hemel kleurt helderblauw. Ik verkies eventjes binnen te blijven en te mijmeren over hoe het zover is gekomen... Hier het verhaal waarom we België voor een paar jaar zullen ruilen voor the Wild Wild West in de grote U, S & A !!

Eigenlijk is het allemaal niet echt gepland geweest, deze nieuwe en onbekende route die we nu bewandelen. Vorig jaar (2006) is Li Jen een paar keer (in januari en maart) op conferentie geweest voor zijn werk, o.a. in Austin (Texas) en in Taiwan. Daar heeft hij een aantal nieuwe mensen leren kennen die ook kennis van zaken hadden in het gebied van de micro-elektronica "matching", waar hij ook veel mee bezig is geweest. Kort daarna kreeg hij sporadisch een mailtje van wie nu zijn huidige baas is, om te vragen of hij geïnteresseerd was om in de USA te gaan werken. We waren dat jaar juist druk bezig met de voorbereidingen van onze trouw in oktober en bovendien waren we helemaal niet van plan om naar het buitenland te vertrekken. We hadden ons huisje in 2002 pas gekocht en we waren van plan om na de trouw te verbouwen en dan aan de volgende generatie Choi-Chan te beginnen ;-). Dus heeft Li Jen vriendelijk geantwoord dat hij op dat ogenblik niet echt geïnteresseerd was. En met de tijd verdween die mail dan ook uit ons geheugen...

Kort voor onze trouw, kreeg Li Jen nog eens een mailtje van dezelfde persoon om te vragen of hij geïnteresseerd zou zijn in een positie in de US. Li Jen heeft er niet meer op geantwoord, omdat we gingen trouwen en pas na onze huwelijksreis heeft hij erop gereageerd. Zonder meer dachten we dat hij gewoon uit nieuwsgierigheid eens een keer kon polsen, wat de precieze positie nu in hield. Maar ook toen bleven we redelijk gereserveerd in verder toekomstplannen naar het buitenland toe. Alles was eigenlijk al "gepland", bovendien namen we de offer niet echt au sérieux.
In januari 2007 ging hij nog een keer op conferentie naar de USA, deze keer richting Long Beach, California. Daar ontmoette hij zijn huidige baas nog een keer maar dan binnen het kader van zijn werk voor het vorig bedrijf. Li Jen bracht toen ook een bezoek aan zijn huidig bedrijf en min of meer, zonder het echt te beseffen, was dat een soort van informeel jobinterview geworden. Die avond belde Li Jen mij nog op om te zeggen dat het bedrijf hem heel graag liet overkomen om te werken, maar zelf vond ik het maar niks om naar de US te gaan. Ik zei nog tegen Li Jen, dat hij anders maar een jaartje alleen moest vertrekken en dat ik dan wel achterbleef in België (in een heel nuchtere bui). We waren tenslotte al zo lang samen, dat we zoiets toch ook zouden moeten kunnen overleven, niet?
Die avond heb ik nog lang in bed wakker gelegen en gepiekerd over de joboffer van Li Jen. Ergens vond ik het ook niet juist, dat hij een kans moest laten schieten, omdat zijn vrouw niet mee wilde. Zeker als het aanbod al van de andere partij komt. Voor hem was het een unieke kans om te doen wat hij graag deed en meer ervaring op te doen binnen zijn vakgebied. Bovendien is het een unieke kans om toch wat meer van de wereld te zien... Het klimaat daar is ook niet slecht, moesten we nu "in the middle of nowhere" belanden, was alle discussie uitgesloten... maar California, begon toch wel aanlokkelijk te klinken.

Dus, ben ik op één nacht tijd 180° van mening gedraaid en moesten we er misschien toch maar voor gaan !! De volgende dag heb ik Li Jen mijn andere state of mind medegedeeld, en vanaf toen is alles heel snel gegaan... CALIFORNIA HERE WE COME !!