Tuesday, October 30, 2007

Week 6 : Earthquake SF Bay Area magnitude 5.6

"Hello folks, this is Lai Tjong Chan live broadcasting from Mountain View, San Francisco Bay Area for LTC Networks & Co. A magnitude 5.6 earthquake struck near Alum Rock this everning at 8:04 p.m. No reports of injuries or major damage so far."

We wisten wel dat het een keer ging gebeuren, maar dat we amper een maand nadat we naar de SF Bay Area verhuisd waren onze allereerste voelbare aardbeving gingen voelen, hadden we totaal niet verwacht. Ondertussen zijn de naschokken nog bezig, maar van zo'n kleine schaal dat het niet meer voelbaar is... Maar zelf voel ik me nog niet helemaal 100%, een beetje duizelig. Misschien nog om te bekomen van de schrik, ofwel omdat ik heel gevoelige evenwichtsorganen heb... Zoals sommigen onder jullie wel weten, wordt ik ook duizelig bij heel plotse koude-warmte temperatuurschommelingen...

Vandaag had ik dus mijn blog eindelijk afgewerkt tot up-to-date niveau. En om dat te vieren zijn we 's avonds richting Mountain View gestapt om daar uit te eten. Eerst nog wat boodschappen gedaan in Longs Drugs (19.18u) en daarna in New Mountain View Market (19.42u). Omstreeks 19.45u stapten we een Indisch restaurant binnen "Godavari" waar we een mixed vegetable curry en mixed vegetable kurma full meal bestelden, vergezeld van een Budweiser en een Masala Chai.

We waren nog maar net begonnen aan ons eten of we voelden de grond onder ons trillen. Eerst nog zachtjes - want ik zei nog tegen Li Jen "Amai, da's wel een zware vrachtwagen die hierlangs rijdt" - daarna een stuk heftiger. We keken elkaar angstig in de ogen aan omdat dit toch niet door een vrachtwagen kon veroorzaakt worden... er klopte iets niet.
De mensen rondom ons hebben begonnen rumourig te worden en dan ineens voelden we de grond van het restaurant op en neer en heen en weer schuifelen en wiegen.... alsof we op een boot op het water zaten zonder vaste grond, of neen, alsof we op een grote berg trillende gelatinepudding zaten. "Oh my God, it's an earthquake!" hoorden we de tafel over ons roepen... Stomverbaasd stopten we met eten en keken net zoals de andere klanten en de baas van het restaurant in het rond, niet wetende wat er ons te wachten stond. Het water wiebelde in onze glazen, een metalen rek in het restaurant en alles wat eraan hing wiebelden heen en weer. Omdat ik net in de hoek langs een grote plafondhoge wandspiegel zat, zei de vrouw tegenover ons dat ik eventueel onder tafel moest kruipen als het erger werd... Het wiegen en schuifelen ebde stilletjes aan weer weg zoals het gekomen was, gevolgd door een aantal minieme schokken en dan niets meer. Een tafel klanten stond op en vertrok "Let's get out of here, I'm getting sea sick". De vloer stond terug stil maar de 'halloweenslingers' aan de spiegel waren nog aan het natrillen, alsook het keukengerief aan het metalen rek. Stilte. De aardbeving was voorbij. De beleving van het zichtbaar schudden heeft zo'n 20 seconden geduurd, met voor- en narommelen erbij ongeveer 1 minuut. Maar op het moment zelf leek het maar te blijven duren.

Opgelucht dat het voorbij was, vroeg ik aan de baas of dat nu vaak gebeurde in de regio, want wij waren hier nog maar pas nieuw. Maar hij zei dat het de eerste keer is dat hij dit heeft meegemaakt. De vrouw aan de tafel aan de overkant vroeg hem om toch de radio aan te zetten voor eventuele verdere berichtgeving.
Toch wel 1 of 2 minuten lang dat iedereen in deze regio terug herinnerd wordt aan de oerkrachten van de natuur en dat we als mens er eigenlijk zo goed als machteloos tegenover staan. Ergens is het wel een machtig gevoel dat je op een bepaald moment die verbintenis voelt met zo'n krachtig natuurfenomeen, anderzijds ook beangstigend om je zo nietig te voelen tegenover iets dat zo veel groter is dan de mensheid.
... En toen kwam het gewone leven weer stilaan op gang, toen er geen teken was van voelbare naschokken. Iedereen begon terug te eten, de bediening liep gewoon weer voort, er kwamen nieuwe klanten binnen, ... Het gespreksonderwerp van de avond was natuurlijk deze "moderate" aardbeving welke we mochten meemaken een maand nadat we naar hier zijn verhuisd. Uiteindelijk was ik zo verschoten van de gebeurtenis, dat mijn eten niet helemaal verteerde. Maar het was wel weer overheerlijk !

Terug thuis gekomen, hebben we meteen gesurfd op het internet om informatie op te zoeken rond deze heel recente aardbeving. De beving gebeurde om 20.04u hier plaatselijke tijd (04.04u 's nachts in België) en had een schaal van 5.6 op de schaal van Richter. Het epicentrum van de beving lag op 9 mile (14,5 km) ten noordoosten van het stadscentrum van San José, 18 mile (29 km) ten noordoosten van Mountain View, in de gebergteketen
Diablo Range ten oosten van de vallei. Het epicentrum lag op 5.7 mile (9 km) onder de aardoppervlakte, wat beschreven wordt als een 'surface wave'. Met een magnitude van 5.6 wordt de beving geklasseerd als een "moderate quake", maar voor iedereen in deze regio, zelfs tot in San Francisco, was ze heel goed voelbaar, voor ons was het heel voelbaar. Sommigen die de grote Loma Prieta aardbeving uit 1989 hadden meegemaakt, dachten even dat het weer zover was... Gelukkig niet ! Maar het is wel de sterkste in the Bay Area sinds deze van 1989...



We wachten momenteel nog een beetje af op de verdere berichtgeving rond mogelijke naschokken. Op dit ogenblik voorspelt het USGS dat de kans op een sterke naschok (met eventuele schadelijke gevolgen) met een kracht van minstens 5 op de schaal van Richter voor de komende 7 dagen zo'n 30% is. Dus we houden ons hart vast.

We houden jullie op de hoogte !

Hieronder een aantal links :
U.S. Geological Survey

U.S. Geological Survey : Aftershock forecast
tv :
ABC news
Fox news
CNN news
online news :
San Francisco Chronicle
San José Mercury News
The Associated Press
Yahoo!

2 comments:

Unknown said...

amai, wat jullie ginder allemaal meemaakten was precies even spannend als de python van de Efteling. deze heeft ook een paar uur vastgezeten.

marijke said...

Als eerste aardbeving kan dit wel tellen! Mijn eerste was een 4.3tje. Maar die van gisteren was de eerste waarbij ik ook bang was (zat ook helemaal alleen thuis). Gelukkig is er geen schade.